အကြောက်တရားကို ခုတ်ပစ်ပါ

တခါတုန်းက ဘုရင်တပါးသည် အလွန်လှပသော သိမ်းငှက်နှစ်ကောင်ကို လက်ဆောင် ရရှိခဲ့သည်။ သိမ်းငှက်များကို လေ့ကျင့်ပေးသောဆရာ လက်ထဲ အပ်လိုက်ရာ တကောင်မှာ နန်းတော်ထက် ကောင်းကင်တွင် လှပစွာ ပျံဝဲနိုင်လာသည်။

သို့သော် နောက်တကောင်မှာကား ၎င်းကို မူလကပင် တင်ထားပေးသည့် အကိုင်းကြီးတကိုင်းမှာပင် နားနေပြီး ပျံသန်းနိုင်ခြင်း လုံးဝ မရှိသေးပေ။

ဘုရင်ကြီးမှာ ပို၍တော်သော လေ့ကျင့်ပေးနိုင်သူများ၊ ဆေးဆရာများကို ခေါ်ယူပြီး ယင်းငှက်ကို ပျံသန်းနိုင်အောင် ပြုလုပ်စေသော်လည်း မအောင်မြင်ပေ။

ထိုကြောင့် ဘုရင်ကြီးက နောက်ဆုံးတွင် အလွန်တော်သော မှူးကြီး မတ်ကြီးများကို တိုင်ပင်ပြီး အကြံဉာဏ်ယူ၍ အမျိုးမျိုး ကြိုးစားသော်လည်း မအောင်မြင်ခဲ့ပေ။

နံနက်တိုင်းတွင်လည်း မျှော်လင့်ချက်ဖြင့် ပြတင်းပေါက်ကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်တိုင်း ပျံသန်းမှု လုံးဝမရှိဘဲ သစ်ကိုင်းပေါ်တွင် ငူငူကြီး နားနေသော သိမ်းငှက်ကိုသာ တွေ့နေရသည်။

နောက်ဆုံး ရှင်ဘုရင်ကြီးမှာ ကြံရာမရတော့သဖြင့် သူ၏ အမတ်တဦးကို ခေါ်ပြီး ကျေးလက်တောရွာ တရွာမှ သဘာဝနှင့် နီးစပ်သော သာမန်ရွာသားတဦးကို ခေါ်လာခိုင်းလိုက်သည်။ ထိုနောက် ရွာသားကို ဖြေရှင်းခိုင်းလိုက်သည်။

နောက်တနေ့နံနက် ရောက်သော် ဘုရင်ကြီးမှာ မျှော်လင့်ချက် မထားဘဲ ထုံးစံအတိုင်း ပြတင်းပေါက်မှ လှမ်းကြည့်လိုက်ရာ နန်းတော်၏ အထက်တွင် လှပစွာ ပျံသန်းနေသော နဂိုလေးလံသော သိမ်းငှက်ကို အံ့သြဖွယ်တွေ့လိုက်ရ၍ ဝမ်းသာသွားသည်။

ထိုကြောင့် ထိုရွာသားကို ရှေ့တော်သွင်းစေပြီး သိမ်းငှက်ကို မည်သို့မည်ပုံ ပျံသန်းနိုင်အောင် လုပ်ပေးခဲ့ကြောင်း ခေါ်ယူပြီးမေးမြန်းသည်။ ထိုအခါ ရွာသားက အခုလို ပြန်လျှောက်တင်သည်။

"တကယ်တော့ သိမ်းငှက်ကို ပျံအောင်လုပ်ရတာ တော်တော် လွယ်ပါတယ်။ ကျွန်တော်မျိုးက သိမ်းငှက် နားနေတဲ့ အကိုင်းကို ဓားနဲ့ ခုတ်ပစ်လိုက်တာနဲ့ ထပျံတော့တာ ပါဘဲ" တဲ့။

မှန်ပါပေသည်။ သိမ်းငှက်ကဲ့သို့ပင် လူသားများသည်လည်း မိမိတို့နှင့် (familiar) အကျွမ်းတဝင် ဖြစ်ပြီးသော အရာများကို အလွယ်တကူ လက်မလွှတ်ချင်ကြ။ အထူးသဖြင့် သက်တောင့်သက်သာ ရှိသော အခြေအနေမျိုး၊ နေရာမျိုး (comfort zone) ကိုဆိုလျင် ပို၍ပင် လက်မလွှတ်လိုကြ။

အမှန်တွင် လူတဦး၏ လုပ်ကိုင်နိုင်စွမ်းမှာ အကန့်အသတ် မရှိ၊ ကန့်သတ်၍ မရစကောင်းပေ။ လွတ်လပ်စွာ ပျံသန်းနိုင်သည့် သိမ်းငှက်တကောင်ကဲ့သို့ ဖြစ်သည်ဆိုလျှင် မမှားနိုင်ပေ။

ဒါကြောင့်မို့ ကျွန်ုပ်တို့ မှီခို တွယ်ဖက်ထားသော သစ်ကိုင်းကဲ့သို့သော အကြောက်တရားများကို ခုတ်ဖယ်ပစ်ပြီး အမြင့်ဆုံးရောက်အောင် ပျံသန်းလိုက်ကြပါစို့။ phoomyatchal