ရှေးရှေးတုန်းက သမင်ဖိုတကောင်သည် ရေထဲက သူ့အရိပ်ကို သူပြန်ကြည့်ရင်း သူ့ဦးချို အရွယ်အစားကို ကျေနပ် ဂုဏ်ယူလျက် ရှိသည်။
သို့သော် သေးသွယ်ပြီး မလှမပ ဖြစ်နေသော ခြေထောက်ကို ကြည့်ရင်း သူ့ကိုယ်သူ ဒေါပွ နေပါတယ်။
သူ့အရိပ်သူ ကြည့်နေတဲ့ အချိန်မှာ ခြင်္သေ့တကောင် ရောက်လာ၏။ သမင်ဖိုလည်း ကဆုန်ပေါက် ပြေးရင်း ခြင်္သေ့နဲ့ ဝေးနိုင်သမျှဝေးအောင် ကြိုးစားနေသည်။
တောအုပ်ထဲ ဝင်ပြေးပြီးနောက်ပိုင်း သူ၏ ဦးချိုသည် နွယ်ပင်များနှင့် ငြိသွား၏။ နောက်က အပြေးလိုက်လာတဲ့ ခြင်္သေ့လည်း သူ့ကို မိသွားလေသည်။
သမင်ဖိုကြီးဟာ အချိန်လွန်မှ နောင်တရကာ သူ့ကိုယ်သူ အပြစ်တင် လိုက်ပါတယ်။ "ငါဟာ ငါ့စိတ်ကိုငါ လှည့်ဖြားမိတာပဲ။ ငါသိမ်ငယ်ခဲ့ရတဲ့ ခြေထောက်တွေက ငါ့ကို ကယ်တင်ခဲ့ပေမယ့် ငါဂုဏ်ယူခဲ့ရတဲ့ ဦးချိုကြောင့်ပဲ ငါဟာ သေပွဲဝင်ရချေပြီ"
ဒီအကြောင်းအရာလေးက ကျွန်တော်တို့ တတွေဟာ တခါတလေမှာ ကိုယ်မှာရှိတဲ့ တကယ့်တန်ဖိုးရှိတဲ့ အရာတွေကို တခါတရံ မတူမတန်သလို ခံစားမိတဲ့ အကြောင်းကို သင်ခန်းစာအဖြစ် ဖော်ပြပေးထားတာ ဖြစ်ပါတယ်။ ကိုယ့်မှာရှိတဲ့ အရာတွေကို တန်ဖိုးထားပါ။ Crd
Zawgyi
သမင္ႀကီး၏ ေနာင္တ
ေရွးေရွးတုန္းက သမင္ဖိုတေကာင္သည္ ေရထဲက သူ႔အရိပ္ကို သူျပန္ၾကည့္ရင္း သူ႔ဦးခ်ိဳ အ႐ြယ္အစားကို ေက်နပ္ ဂုဏ္ယူလ်က္ ရွိသည္။ သို႔ေသာ္ ေသးသြယ္ၿပီး မလွမပ ျဖစ္ေနေသာ ေျခေထာက္ကို ၾကည့္ရင္း သူ႔ကိုယ္သူ ေဒါပြ ေနပါတယ္။
သူ႔အရိပ္သူ ၾကည့္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ျခေသၤ့တေကာင္ ေရာက္လာ၏။ သမင္ဖိုလည္း ကဆုန္ေပါက္ ေျပးရင္း ျခေသၤ့နဲ႔ ေဝးႏိုင္သမွ်ေဝးေအာင္ ႀကိဳးစားေနသည္။
ေတာအုပ္ထဲ ဝင္ေျပးၿပီးေနာက္ပိုင္း သူ၏ ဦးခ်ိဳသည္ ႏြယ္ပင္မ်ားႏွင့္ ၿငိသြား၏။ ေနာက္က အေျပးလိုက္လာတဲ့ ျခေသၤ့လည္း သူ႔ကို မိသြားေလသည္။
သမင္ဖိုႀကီးဟာ အခ်ိန္လြန္မွ ေနာင္တရကာ သူ႔ကိုယ္သူ အျပစ္တင္ လိုက္ပါတယ္။ "ငါဟာ ငါ့စိတ္ကိုငါ လွည့္ျဖားမိတာပဲ။ ငါသိမ္ငယ္ခဲ့ရတဲ့ ေျခေထာက္ေတြက ငါ့ကို ကယ္တင္ခဲ့ေပမယ့္ ငါဂုဏ္ယူခဲ့ရတဲ့ ဦးခ်ိဳေၾကာင့္ပဲ ငါဟာ ေသပြဲဝင္ရေခ်ၿပီ"
ဒီအေၾကာင္းအရာေလးက ကြၽန္ေတာ္တို႔ တေတြဟာ တခါတေလမွာ ကိုယ္မွာရွိတဲ့ တကယ့္တန္ဖိုးရွိတဲ့ အရာေတြကို တခါတရံ မတူမတန္သလို ခံစားမိတဲ့ အေၾကာင္းကို သင္ခန္းစာအျဖစ္ ေဖာ္ျပေပးထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ့္မွာရွိတဲ့ အရာေတြကို တန္ဖိုးထားပါ။ Crd
0 Comments